تقریبا ۸ تا ۱۰ درصد از زنان دچار افسردگی مزمن هستند- احساسهای ملایم تا شدید غم و کناره‌گیری که چندماه یا چند سال ادامه می‌یابند. معمولا نمی‌توان آغاز این حالت هیجانی غمگین و پریشان را دقیقا مشخص کرد، این حالت قسمتی از زندگی روزمره فرد می‌شود. در برخی موارد، افسردگی بعد از زایمان پدیدار می‌شود. یا شدت می‌یابد و با این‌که تازه مادر با تغییرات هورمونی در بدنش سازگار می‌شود و اطمینان می‌یابد که می‌تواند از فرزندش پرستاری کند. فروکش نمی‌کند. گر چه ساختار ژنتیکی خطر افسردگی را بیشتر می‌کند ، عوامل اجتماعی و فرهنگی هم دخالت دارند.

فرزندان والدین افسرده ۲ تا ۵ برابر بیشتر از فرزندان والدینی که افسرده نیستند، دچار مشکلات رفتاری می‌شوند. گر چه وراثت می‌تواند تا اندازه‌ای در این امر دخالت داشته باشد. کیفیت تربیت- مخصوصا تعامل بدون عاطفه- نقش مهمی ایفا می‌کند. هر چه افسردگی شدیدتر و تعداد عوامل استرس‌زا در زندگی مادر بیشتر باشد

( مانند اختلافات زناشویی، حمایت اجتماعی کم، و فقر) ، رابطه والد- کودک بیشتر صدمه می‌بیند. برای مثال وقتی مادر به ندرت لبخند می‌زند و با نگاه اندوهبار با کودک صحبت می‌کندو کودک با روی برگرداندن و گریه کردن واکنش نشان می‌دهد و هر بار که این اتفاق می‌افتد ، مادر احساس بی کفایتی می‌کند و افسردگی او عمیق‌تر می‌شود.

در صورتی که افسردگی مادر ادامه یابد، رابطه والد-کودک بدتر می‌شود. والدین افسرده روش انضباطی بی‌ثبات دارند- گاهی بی‌قید و بند هستند و گاهی بسیار سخت‌گیر- الگویی که رفتار بی‌اعتنا و ضمنا خصمانه آن‌ها را منعکس می‌کند.

کودکانی که این شیوه‌های تربیت ناسازگارانه را تجربه می‌کنند، اغلب به مشکلات سازگاری جدی مبتلا هستند. آن‌ها برای اجتناب از بی‌توجهی و بی‌عاطفگی والدینشان ، گاهی دچار خلق افسرده می‌شوند و کناره می‌گیرندیا این‌که از خشم والدین خود تقلید می‌کنند و تکانشی یا جامعه ستیز می‌شوند.

به مرور زمان ، رفتاری این چنین باعث می‌شوند که کودکان نگرشی منفی نسبت به دنیا پرورش دهند- نگرشی که در خلال آن ، والدین و سایر افراد را تهدیدی برای سلامت خود می‌بینند. کودکانی که همواره احساس می‌کنند در خطر هستند و والدینشان به آن‌ها کمک نکرده‌اند که یاد بگیرند چگونه احساس‌های ناخوشایند را کنترل کنند، کنترل کنند، در صورت مواجه شدن با چالشهای شناختی و اجتماعی ، کنترل خود را از دست می‌دهند. والدین افسرده به احتمال بیشتری زندگی زناشویی ناگوار دارند. مواجهه مکرر کودکان با دعوا و جر و بحث والدین ، آن ةا را نسبت به تعارض حساس می‌کند و پریشانی و پرخاشگری آن‌ها را افزایش می‌دهد. نارسایی در تنظیم هیجان ، مشکلات این کودکان را وخیم‌تر می‌کند.

برای پیشگیری از عواقب ماندنی افسردگی مادر، هر چه زودتر باید اورا درمان کرد. در اغلب موارد افسردگی پس از زایمان، درمان موفقیت‌آمیز است. در صورتی که مادر به راحتی به درمان پاسخ ندهد. رابطه صمیمی با پدر یا مراقب دیگر، و کاستن از عوامل استرس‌زا که معمولا با افسردگی همراه است، می‌تواند از رشد کودک محافظت کند.

یکی از روشهای خوب پیشگیری از افسردگی بعد از زایمان شرکت در کلاسهای گروهی مادران جوان است.

برای اطلاعات بیشتر می‌توانید با مرکز تماس بگیرید.

یا با شماره مشاوره تلفنی ۹۰۹۹۰۷۱۶۵۲ از تلفن ثابت از سراسر کشور ( تهران و شهرستانها) تماس گرفته و مشاوره بگیرید.