پرهیز تنها راه مطمئن برای پیشگیری از بارداری و بیماریهای مقاربتی است. هر روش دیگر پیشگیری قدری ریسک را دارد.
نوجوانان باید روشهای متنوعی را برای انتخاب داشته باشند به منظور پیشگیری از باردرای ناخواسته . کاندومها روشهای معمول پیشگیری از باردرای هستند، اما اگر به طور مداوم و به درستی استفاده نشوند درصد شکست بالایی دارند. کاندومهای لاتکسی معمولا تنها شکل پیشگیری هستند که می‌تواننند از اچ ای وی و بارداری پیشگیری کنند. به عبارات دیگر، روشهای هورمونی مثل قرصهای پیشگیری از بارداری، روشهای مکانیکی مثل ای یو دی یا دیافراگم و اسپرم‌کش‌ها، نیاز است که شما مشاور سلامتتان را ببینید.

پیشگیری از بیماریهای مقاربتی و بارداری با روشهای پیشگیری مهم است که در دسترس باشند، قابل اعتماد باشند و متناسب باشند. کاندومهای لاتکسی در برابر بیماریهای مقاربتی به وسیله کاهش تماس با ناحیه تناسلی شریک جنسی یا مایعات ترشحی موثرترین روش شناخته شده‌اند. زیرا آنها در بسیاری از فروشگاه‌ها در دسترسند و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه هستند ، هم‌چنین به راحتی قابل تهیه هستند. در هر حال، ریسک یک حاملگی ناخواسته یا احتمال انتقال یک بیماری مقاربتی بستگی زیادی به استفاده درست دارد. برای بهترین تاثیر، کاندوم‌ها باید به طور مداوم و صحیح استفاده شوند. کاندوم‌های پوستی یا طبیعی ممکن است به انتقال بیماریها اجازه دهند و کاندوم‌های پلی اورتان موثرترین روش پیشگیری هستند اما به طور گسترده استفاده نمی‌شوند.

سکس دهانی لزوما ایمن نیست. گرفتن یا دادن سکس دهانی می‌تواند بیمای‌های مقاربتی را منتقل کند. بیماری‌های مقاربتی معمولا ویروسی یا باکتریایی هستند که از خراشیدگی‌های کوچک به بدن وارد پوست یا مخاط شما در طی رابطه جنسی می‌شوند. هر شکل از تماس یک فرصت برای انتقال است. تبخال‌ها، سوزاک، سیفلیس، هپاتیت‌های A,B,C و HIV همه می‌توانند از راه سکس دهانی منتقل شوند.
کاندوم مردانه و زنانه می‌تواند به کاهش احتمال ابتلا کمک کند .

هر نوع فعالیت جنسی شما را در معرض ریسک قرار می‌دهد. تنها روش که 100٪ به دور از ریسک است سکس نداشتن است. و جوانان در معرض خطر بیشتری قرار دارند. نوجوانان و جوانان شانس بیشتری برای ابتلا به بیماریهای مقاربتی دارند تا بزرگسالان. 20 میلیون عفونت جدید در یکسال وجود دارد، نیمی از اینان جوانان بین 15-24 سال هستند، در حدود 35٪ 14-19 ساله‌ها با ویروس پاپیلومای انسانی مبتلا شده‌اند، که شایعترین آلودگی در نوجوانان است. واکسن HPV برای دختران 11-12 ساله توصیه می‌شود ، اگرچه ممکن است به دختران بالای 9 سال هم تجویز شود. زنان تا 26 سالگی هم باید در برابر HPV واکسینه شوند به منظور پیشگیری از سرطان گردن رحم و زگیل‌های جنسی. همچنین برای پسران 11-12 سال و مردان تا 21 سالگی هم که تا کنون رابطه جنسی نداشته‌اند واکسیناسیون توصیه می‌شود.
در حدود 18٪ تشخیص‌های موارد جدید HIV از میان 13-24 ساله‌هاست.

ارتباط مهمترین بخش صمیمیت جنسی می‌باشد. برای نوجوانان به خصوص ، برای سلامت و بلوغ جنسیشان خیلی مهم است. اگر شما در یک رابطه هستید- چه شما رابطه جنسی داشته باشید یا نه- شما باید با پارتنر خود درباره تاریخچه جنسیشان صحبت کنید به چندین دلیل. آن ممکن است به شما کمک کند که بتوانید مرزهای جنسی را تعیین کنید( اینکه شما می‌خواهید رابطه جنسی داشته باشید یا نه یا چه مدت بعد تمایل خواهید داشت)، این می‌تواند به شما فرصت بدهد که بدانید شریک جنسیتان در یک رابطه پرخطر هست یا نه؟ و شما دوست دارید با او ادامه بدهید یا نه؟
اما الزاما صحبت کردن نمی‌تواند تعیین کند که آیا شریک جنسیتان بیماری مقاربتی دارد یا نه؟ . حتی اگر آن‌ها به شما اطمینان بدهند که از نظر بیماریها سالم هستند ، ممکن است آلوده شده‌باشند و هنوز ندانند. ¾ زنان و نیمی از مردان که با کلامیدیا آلوده شده‌اند هیچ نشانه‌ای ندارند. تنها راه اطمینان از این که کسی مبتلا هست یا نه آزمایش دادن است.

شما برای استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری نیازی به اجازه والدین ندارید . مراقبین سلامت با شما درباره روشهای پیشگیری از بارداری صحبت می‌کنند . اگر شما بتوانید با والدین خود صحبت کنید نیز بهتر است.

وقتی به طور مداوم و صحیح استفاده شود و هز زمان که یک زوج سکس دارند، شکست کاندوم در حدود 3٪ است.
در صورت استفاده معمولی-غیرصحیح و غیر مداوم- نرخ بارداری ناخواسته بالاتر می‌رود. استفاده معمولی، که به طور متوسط به این شکل استفاده می‌شود، نتایج شکست آن 11٪ تا 16٪ است. این به این معنی است که در حدود 11-16 درصد از زنان در سال اول استفاده به صورت ناخواسته باردار می‌شوند کاندوم استفاده شده به همراه روش‌های دیگر( قرص‌های پیشگیری، IUD، و غیره) شانس بارداری را بسیار کاهش می‌دهد.

استفاده معمولی از کاندوم زنانه می‌توان در حدود 21٪ باردرای ناخواسته داشته باشد، یعنی 21٪ از هز 100 زوج ممکن است در سال اول استفاده باردار شود. همچنین تحت استفاده معمولی، دیافراگم و اسپرم‌کش‌ها15٪ در صورت استفاده صحیح ، این نرخ به 9٪ کاهش می یابد. برای استفاده از IUD این نرخ به 1٪ می‌رسد.

در صورت استفاده مداوم و صحیح قرص‌های پیشگیری از بارداری ، میزان بارداری ناخواسته کمتر از 1٪ خواهد بود.
در هر حال، با استفاده معمولی، بارداری‌های ناخواسته برای حدود 5٪ از زنان اتفاق می‌افتد. استفاده معمولی یعنی استفاده نامناسب یا غیرمداوم. این به این معنی است که در طی یکسال حدود 5٪ زنانی که این روش را استفاده می‌کنند یک بارداری تصادفی خواهند داشت.
قرص‌های پیشگیری از باردرای از بیماریهای مقاربتی پیشگیری نمی‌کند.

تجربیات اثبات کرده که نوجوانانی که با والدین خود یا دیگر بزرگسالان قابل اعتماد ( یک مشاور جنسی) صحبت می‌کنند روابط جنسی امن‌تری دارند. نوجوانان پرخطر گاهی یک منبع غیرقابل اعتماد از اطلاعات دارند- یا بدتر ، یک منبع فشار از طرف نوجوانان بزرگتر. والدین یا دیگر مراقبین می‌توانند به نوجوانان کمک کنند که اطلاعات صحیح‌تری بگیرند درباره پیشگیری از بیماری‌های جنسی و بارداری‌های ناخواسته.
ممکن است صحبت کردن منافع دیگری هم داشته باشد از جمله تاخیر در شروع روابط جنسی. روابط قویتر با والدین، نوجوانانی که در آغاز با والدینشان درباره مسایل جنسی صحبت می‌کنند احتمالا روابط سالمتر و بی‌خطرتری را دارند. براساس گفته “هالپرن-فلشر”.

برای همجنسخواهان بارداری ناخواسته مورد توجه قرار نمی‌گیرد ،‌و باردرای امن تنها درباره خطر بیماری‌های مقاربتی صحبت می‌کند. پرهیز تنها راه مطمئن پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی است .
همجنس‌خواهان مرد ممکن است احتمال ابتلا به ویروس HIV بیشتر باشدکه در گرو‌هها به صورت سالانه معمولا افزایش نشان می‌دهد. چون نوجوانان ظرفیت داشتن رفتارهای پرخطر را بیشتر دارندممکن است نوجوانان پسر قدری بیشتر در معرض خطر باشند.
رابطه محافظت نشده مقعدی یک رفتار پرخطر برای افزایش ریسک ابتلا به ویروس HIV می‌باشد.
همجنس گرایان هم و دوسوگرایان جنسی نیز در معرض ابتلا به بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، واژینوزهای باکتریایی، تبخالهای جنسی و زگیل جنسی هستند.